کبد چرب

  اگرچه خیلی از بیماران کبد چرب از افزایش وزن شدید رنج برده و گاه از رسیدن به وزن مطلوب خود ناامید می‌باشند، ولی نتایج مطالعات قبلی نشان می‌دهد که کاهش 10 درصد از وزن بدن در بهبود بیماری کبد چرب موثر می‌باشد؛ اما نکته قابل توجه آن است که کاهش وزن غیرمنطقی و سریع علاوه بر آن‌که اختلالات کبدی را تشدید می‌کند، می‌تواند عوارض متعدد گوارشی را به همراه داشته باشد. به همین دلیل کاهش وزن و رژیم غذایی در بیماران کبد چرب حتما بایستی زیر نظر مشاورانِ تغذیه انجام پذیرد و از رژیم‌های معجزه‌آسا و تبلیغاتی و خودسرانه و سریع باید حذر کرد. بهره‌گیری از پیاده روی منظم حداقل 30 دقیقه در روز نیز در بهبود عملکرد کبدی موثر خواهد بود.

توصیه های غذایی برای افراد لاغر (قسمت اول)

مقدمه 

برخلاف باور عمومی عاملی به نام وزن ایده آل وجود ندارد. برای هر میزان از قد و ساختمان بدنی محدوده مطلوبی وجود دارد که در آن بروز بیماری

و مرگ به حداقل می رسد. کاهش وزن خفیف با خطرات جدی سلامتی همراه نیست، اما افراد بسیار لاغر فاقد منبع انرژی در بدن بوده و مستعد

ابتلا به بیماری ها هستند. 

این افراد اغلب احساس سرما می کنند. چرا که چربی کافی در بدن ندارند. همانطور که چاق شدن خطرناک است، طبق بررسی های انجام

شده افرادی که در سن 50 سالگی وزن متعادلی دارند نسبت به افراد با کاهش شدید وزن بیشتر زندگی می کنند.

تعریف بیماری و عوارض 

درصد کمی از مردم از لاغری رنج می‌برند و درصدد اضافه کردن وزن خود هستند. فردی که 15 تا20 درصد زیر وزن نرمال و طبیعی متناسب با قد

قرار می‌گیرد، کم وزن تلقی می‌شود. بر طبق تعریف وجود 15 درصد یا بیشتراز آن، کمتر بودن وزن نسبت به حد پایین وزن طبیعی لاغری نامیده

می شود.  

همان طور که چاقی خطرناک است، لاغری زیاد هم ممکن است افراد را مستعد ابتلا به بیماری‌های متعدد کند که یکی از آن‌ها ضعیف شدن

سیستم ایمنی بدن است و بدن را مستعد ابتلا به عفونت‌ها و مشکلات می‌کند. علاوه بر آن بیماری افراد لاغر نسبت به بقیه دیرتر بهبود پیدا

می‌کند. 

اگر لاغری در اثر تغذیه نامناسب باشد با عوارضی همراه است. به عنوان مثال رژیم غذایی طولانی مدت می تواند باعث بروز ناباروری در زنان

شود. در زنانی که در هنگام لاغری حامله باشند عوارضی مانند کم خونی، مشکلات قلبی ریوی و خطر بالای مسمومیت حاملگی ممکن است

روی دهد. فرزندان این مادران اغلب نارس بوده، وزن تولد پایینی دارند و روند رشد و تکامل در آنها اهسته است.  

افراد لاغر درمعرض کمبودها و برخی بیماری ها قرار می گیرند که برخی از آنها عبارتند ازکمبود ریزمغذی ها و عوارض آن مانند کم خونی، کمبود

کلسیم، پوکی استخوان، کمبود روی و...، ضعف سیستم ایمنی و به دنبال آن رخداد بیشتر بیماری ها، طولانی شدن مدت بیماری، خستگی،

ضعف جسمی، کاهش کارآیی ذهنی و تمرکز حواس. این افراد ضمن انجام بررسی های لازم وشناسایی علت لاغری برای مراقبت های تغذیه

ای باید به مشاور تغذیه ارجاع داده شوند.

عوامل بوجود آورنده 

سوتغذیه ناشی از کمبود دریافت مواد غذایی

اختلالات سوجذب و عدم بهره گیری مناسب از غذای دریافتی بیماری های عفونی، انگلی، گوارشی، متابولیک و.... که سبب دفع مواد غذایی یا

افزایش میزان سوخت و ساز و نیاز به انرژی بیشتر می شوند.

بالغین اگر برنامه غذایی نامنظم و به ویژه فعالیت ورزشی شدیدی داشته باشند در معرض کاهش وزن قرارمی گیرند. برخی از نوجوانان و افراد

بالغ به دلیل مشغله زیاد خوراک مناسبی ندارند.  

بی اشتهایی ناشی از عوامل عصبی، روانی یا فیزیولوژیک 

نحوه تشخیص 

ارزیابی علت و میزان کاهش وزن قبل از شروع برنامه درمانی بسیار مهم است. آزمون های طبی گسترده، بررسی شرح حال بیماری، ارزیابی

چربی بدن و اندازه گیری های بیو شیمیایی نشان می دهد که چه اختلالاتی به کم وزنی می انجامد.

به طور کلی چنانچه عدد BMI کمتر از 18.5 باشد فرد مبتلا به سوتغذیه و لاغر محسوب می شود.