خواب کم، تنظیم هورمون های گرسنگی و اشتهاء را تغییر می دهد.
با تغییرات چرخه تولید هورمون های مرتبط با اشتها دریافت انرژی از طریق مواد غذایی افزایش می یابد.
بنابراین محرومیت مداوم از خواب می تواند مقدار، ترکیب و توزیع دریافتی غذا را تغییر داده و در شیوع چاقی سهیم باش.
کار شیفتی یا مواجهه با نور زیاد در شب نیز می تواند اختلال ریتم های شبانه روزی و شیوع چاقی را افزایش دهد.
همچنین، ارتباطی بین خواب و اختلال ریتم های شبانه روزی، ژن ها و سندرم متابولیک وجود دارد.
استرس عامل دیگری در تغییرات اشتها است. هورمون کورتیزول تحت شرایط استرسی آزاد شده و منجر به ترشح انسولین برای حفظ گلوکزخون در پاسخ به حالت استرس می شود.
استرس مزمن می تواند منجر به تغییرات اشتها گردد.